Coa xenerosidade de sempre, pásanos o amigo Xan Carballa outro salientábel documento prá memoria e vindicación do fillo sobranceiro de Maceda, o historiador e presbítero ilustrado Francisco Carballo. Desta volta trátase da portada do número 12 do Ceibe, o voceiro da Asamblea Nacional Popular Galega [ANPG], que leva data de novembro do 1977 [custaba 3 pesos, léase 15 pesetas da época]. Nesa histórica portada podemos ollar un Francisco Carballo combativo, megáfono en man, falando -enérxico- no III Plenario da ANPG que se celebrara na capital de Bergantiños [Carballo, A Coruña]. Naquela altura aprobáranse os estatutos nos que se definían “como unha organización interclasista e apartidaria dirixida por unha secretaría colexiada”. Mesmo que a ANPG “era contraria á elaboración dun estatuto de autonomía, xa que logo Galiza era unha colonia do Estado español”. Outrosí que “debería acadar a soberanía por medio dunhas bases constitucionais”. A súa Fronte Cultural -na que estaban Francisco Carballo e Manuel María- constituíu unha das seccións máis dinámicas. Coméntanos Xan [“guasapeando”] que Carballo, naquela época de finais da década dos 70, estaba por todas partes e en todas as frontes: na vida política, na animación cultural, na divulgación histórica, na docencia, no xornalismo, na inculturación da Igrexa galega, etc [como diría el]… ¡Beizón!