Navegación por
Categoría: vieiros

BELLO PIÑEIRO PINTOR SOBRANCEIRO

BELLO PIÑEIRO PINTOR SOBRANCEIRO

Sempre que imos até o Seixo -camiñando dende Maniños- reparamos uns intres na casa de Bello Piñeiro e na cumprida placa que está pendurada na fachada: “A Sociedade Cultural Amigos da Paisaxe Galega dedica este perenne recordo á memoria do ilustre pintor e publicista Felipe Bello Piñeiro, Precursor do Renacemento da Pintura Galega. O Seixo, 9/XII/52″. Con mágoa, cada vez que pasamos por alí, comprobamos que esa casa amosa un deterioro considerábel que vai a máis. Hai, dende 2019, un…

Ler máis Ler máis

BELLO PIÑEIRO ATORMENTADO

BELLO PIÑEIRO ATORMENTADO

Nunha entrevista do xornalista Luís Caparrós en La Voz de Galicia [6/IV/1951], cando Felipe Bello Piñeiro contaba con 65 anos de idade, preguntoulle se estaba solteiro, casado ou viúvo. O sobranceiro pintor do Seixo contestoulle que estaba “solteiro por dificultades de elección, pois as mulleres son demasiado guapas pra decidirse por ningunha”. Medio século despois logramos saber que as razóns do seu estado civil eran outras e que direccionaban cara a súa nai, dona Lola Piñeiro Toimil, e cara o…

Ler máis Ler máis

BELLO PIÑEIRO ESCRITOR

BELLO PIÑEIRO ESCRITOR

Aínda que este singular volume saíu impreso por primeira vez en 1922, no Boletín da Sociedade Española de Amigos da Arte en Madrid, nós adquirimos a 4ª edición do que, anos despois, tirou do prelo Edicións do Castro [1965, 1972, 1979 e 1997]. Naquela altura o ilustre pintor Bello Piñeiro estaba nunha das fases da súa vida máis intensa como activista en moitas frontes. Regresou de Madrid ao Seixo coa teima de “crearse unha posición eiquí” [Fraga Sampedro: 2004]. Entre…

Ler máis Ler máis

O PADRE SANTIAGO PROL NA LEMBRANZA

O PADRE SANTIAGO PROL NA LEMBRANZA

O 4 de agosto de 1968, día de feira grande en Maceda, desprazámonos até Santa Mariña de Bobadela a Pinta [Xunqueira de Ambía] pra acompañar ao noso parente, o padre Santiago Prol Díaz, na súa primeira misa na terra de orixe. Tiñamos nós naquela altura 7 anos de idade e el 27, a piques de cumprir os 28. Foramos coa nosa nai, coa tía Carmiña, con algunhas das nosas primas [da trintena que conformamos]. Todos amoreadiños nun autobús dende a…

Ler máis Ler máis

MUXÍA, SANTUARIO DA VIRXE DA BARCA  E OS CONDES DE MACEDA

MUXÍA, SANTUARIO DA VIRXE DA BARCA  E OS CONDES DE MACEDA

Achegámonos todos os anos até Muxía, polo menos, un par de veces. O vencello con Maceda é manifesto. Existe alí a Rúa Condes de Maceda, perto da Casa do Concello. Outrosí paneis informativos nos que se pode ler: “O templo deste santuario data do século XVII e garda os sepulcros dos Condes de Maceda, que foron mecenas da obra”. En Nobres vencellados ao Castelo de Maceda: Prol, 2009. [Ed. Difusora] dedicámoslle varias páxinas, ao reparar no conde benefactor Joseph Benito…

Ler máis Ler máis

13 DE FEBREIRO, DÍA INTERNACIONAL DA RADIO

13 DE FEBREIRO, DÍA INTERNACIONAL DA RADIO

Nese día de 1946 a ONU puxo a andar a radio das Nacións Unidas. Quen declarou o 13 de febreiro como Día Internacional da Radio foi a UNESCO. Na nosa casa tiñamos un aparello de radio con caixa de madeira da marca Inter [a que aparece na foto e que conservamos con moito agarimo no noso estudio eiquí en Compostela]. Nela escoitabamos “o parte” que, naquela altura do franquismo sociolóxico, levaba en exclusiva Radio Nacional de España e que todas…

Ler máis Ler máis