Santiago Prol Maceda

Comezamos cun vídeo [1´18´´] elaborado polo Viveiro de Maceda do Grupo Tragsa. Mesmo coas consignas subtituladas deste singular [e único] proxecto empresarial con repercusións a nivel estatal: “9,8 hectáreas de produción. Capacidade para 4 millóns de plantas/ano. Repoboación forestal, froiteira e ornamental. Laboratorio de cultivo “in vitro”. Liña de sementeira automática. Nave de traballo: 2.000 m2. Invernadoiro calefactado: 6.000 m2. Umbráculo con pantalla térmica: 6.000 m2. Zona de endurecemento: 12.000 m2. Ensaios de fertilización e resistencia á seca”.    Ademais…

Ler máis Ler máis

Pra contextualizar as orixes do actual Vivieiro de Maceda do Grupo Tragsa, imos tirar das “Conversas co Bieito” (Prol, 2022). No capítulo “Concello. A política local”, preguntámoslle ao amigo Xosé Bieito Seara, logo de falar do fenómeno da carretaxe de votos na nosa contorna, se podía contar algunhas anécdotas da súa xeira como alcalde de Maceda (1995-1996). Eis o que nos contou sobre o que hoxe nos interpela (pp. 131-132): “A cuarta anécdota é unha de poder económico salientábel. Estou…

Ler máis Ler máis

O Centro de Recuperación de Fauna do Rodicio (tel. contacto: 628 358652) leva algo máis de tres décadas con nós. Intertextualizamos á web da Consellería de Medio Ambiente da Xunta de Galicia: “Ten como finalidade o coidado e a recuperación dos exemplares da fauna silvestre autóctona que non estean en condicións de subsistir por si mesmos no medio natural. O seu principal obxectivo é a súa reintegración ao medio natural ou, se isto non é posible, a súa integración en…

Ler máis Ler máis

O Concello de Xunqueira de Espadanedo limita con Nogueira de Ramuín e Parada do Sil ao norte, Montederramo ao leste, Maceda ao sur e con Esgos ao oeste. O cenobio de Xunqueira pertenceu á orde dos beneditinos e despois aos cistercienses. Polo 1170 funcionou como filial do Mosteiro de Montederramo desvencellándose posteriormente. Singulares son os capiteis “historiados”, o altar románico de pedra e os retablos. Irá reformándose co paso dos séculos. A fachada  neoclásica da igrexa amosa tres corpos e…

Ler máis Ler máis

A contorna de Maceda foi, dende tempos inmemoriais, terra de oleiros: Tioira, Cimadevila, Carguizoi, Sarreaus, Batán… En todos eles houbo artesáns do barro [tamén na vila]. O terreo arxiloso da parte inferior da depresión tectónica de Maceda facilitou esa actividade. Eiquí tamén os coñecemos como cacharreiros, xerreiros ou, na versión castelanizada, como alfareiros. Tiramos do historiador Xosé Manuel Vázquez Varela na voz “Alfarería” [GEG, t.1]: “Nos anos 30 [do séc. XX] os principais alfares galegos estaban en Buño (A Coruña),…

Ler máis Ler máis

Todas as viaxes deixan pisadas. Algunhas quedan acesas na memoria. En xaneiro de 1989 estivemos cinco días en Atenas e logo, outros catro, de circuíto polo Peloponeso [nun autobús que conducía Dimitri por unhas estradiñas cheas de ramallos de flores e cruces ao carón, en moitas curvas á memoria dos accidentados]. Visitamos naquela altura Corinto, Lepanto, Micenas, Nauplia, Epidauro, Tripoli, Olimpia, Patras, Nafpatkos, Delfos, Tebas… Nalgúns deses lugares non deixaban entrar ás mulleres nos bares ou nos cafés. Semellaba a…

Ler máis Ler máis