No núm. 1.032 d´ANT, cinco semanas antes de inserir a súa columna sobre Palestina, Francisco Carballo escribiu un texto -tamén moi clarificador, esperanzador e positivo- sobre Israel, co pretexto dunhas lecturas poéticas -nas que el participou- a prol do pobo palestino:

“Dentro duns días teremos un recital de poemas palestinos en Pontevedra.  Palestinos masacrados por Israel. ¿Por Israel? Por Sharon, polo Likud…, mais non polo pobo xudeu. Israel estado democrático, realización de ilustrados no fío da máis avanzada modernidade. Un estado para descanso dos xudeus. Di E. M. Cioran, “cada home é un drama; ser xudeu, outro. Deste modo o xudeu ten o privilexio de vivir dúas veces a nosa condición”.

Cada xudeu carga con milenios de historia; aguanta milenios de sufrimentos; soporta séculos de esperas frustradas. Xudeus son eses soldados que rexeitan as batallas de Sharon, os obxectores da milicia e tantos outros. Nós, sen case memoria histórica, sen conciencia de participar na depredación hispánica do mundo, agora submisos á forza a un presidente axeonllado ante Bush. Nós, ¿que lle imos dicir a Israel? Mais Israel é utilizado como torpedo na liña de flotación contra os palestinos e a prol dos proxectos imperiais de USA. Como xendarme de USA-UE. Eran 25.000 xudeus a principio do século XX en Palestina, hoxe son millóns. Teñen claustrofobia. A sociedade máis avanzada da terra mergullada na Palestina con séculos de desfase. Unha concesión ao sionismo a contrapelo de toda sensatez.

Soño cun Israel distendido: no fío da navalla cara humanismos desmitificadores, para descanso da fatiga de milenios de exasperación. Aguias  a voar por si mesmas, non ao lombo dos Ganimedes da antropofaxia da “globalización”. Recitarei poemas palestinos e na mente un salouco: que os fillos do islam abran os ollos á ilustración e voen á par das aguias israelitas. Vós, os palestinos, inocentes e vítimas dunha política imperialista e terrorista. Xa está ben: cesen as armas; canten os xílgaros no Xordán, en Tiberíades e nas serras de Qumrán. ¿Por que non na Palestina xuntos, non revoltos, cristiáns, xudeus, musulmáns… todos igualmente palestinos?”