Navegación por
Categoría: egrexios

A GRANXA DE MEIRÁS E DONA EMILIA

A GRANXA DE MEIRÁS E DONA EMILIA

No capítulo “La Granja y el Pazo de Meirás”, Manuel Vidal (1939) revela que aquel era o lugar predilecto da condesa. Ela nacera alí e pasara  a súa primeira xuventude pululando polas súas estancias e xardíns. Gozaba dunha privilexiada posición xeográfica co arrecendo do mar e os aires da montaña. Era a mansión ideal para desenvolver traballos intelectuais e creacións literarias. Contaba daquela con cen especies de flores diferentes que ela supervisaba a cotío. Mesmo recupera un breve texto da…

Ler máis Ler máis

DONA EMILIA E O PRESBÍTERO VIDAL

DONA EMILIA E O PRESBÍTERO VIDAL

Consonte Manuel Vidal a condesa era unha muller de gran enerxía, con moito carácter e “arrestos masculinos”. Outrosí ofrecía “todos los trazos y matices del eterno femenino, desde la ternura maternal hasta la pronunciada susceptibilidad de sus nervios”. A condesa só durmía cinco horas ao día. Era unha persoa autodidacta cunha cultura enciclopédica, que mesmo abeiraba os cen libros da súa autoría publicados. A relación de Manuel Vidal coa Pardo Bazán viña de lonxe. A condesa leváballe ao presbítero ilustrado…

Ler máis Ler máis

VIDA PRINCIPESCA EN MEIRÁS

VIDA PRINCIPESCA EN MEIRÁS

Nos cinco veráns completos que Manuel Vidal (Prol: 2017) pasou na Granxa de Meirás, puido comprobar que a vida cotián dentro do pazo era moi ordenada e metódica. A cotío pululaba polo interior unha cuadrilla de operarios: “parecía en cierto modo un cenobio monástico”. Comíase e ceábase a toque de campá. Había continuamente, buligando polo pazo, amigos da condesa ou dos seus descendentes (Jaime, Blanca e Carmen), entre os que sobresaían sacerdotes, literatos, aristócratas, políticos, militares e artistas, que pasaban…

Ler máis Ler máis

EMILIA PARDO BAZÁN E BENITO PÉREZ GALDÓS

EMILIA PARDO BAZÁN E BENITO PÉREZ GALDÓS

A primeira parte de Torres de Meirás. Vida y trabajo de la Condesa de Pardo Bazán y el Caudillo (1939) é a que achega máis proveito Manuel Vidal (pinchar eiquí). Está dedicada integramente á condesa de Pardo Bazán e ás Torres de Meirás. O presbítero de Maceda mesmo revela detalles biográficos de entrambos. Outrosí algunha das súas afeccións persoais: longos paseos a carón do mar á hora do té até Oleiros, Santa Cruz e Sada. Tamén cumpridas lecturas de prensa…

Ler máis Ler máis

DOUS EGREXIOS DE MACEDA NO PAZO DE MEIRÁS

DOUS EGREXIOS DE MACEDA NO PAZO DE MEIRÁS

O 17 de agosto deste 2025 logramos visitar Meirás. Mellor dito, puidemos ollar os exteriores da Granxa de Meirás (tal e como a definía a súa propietaria primixenia dona Emilia Pardo Bazán). Do interior só puidemos ter acceso á entrada principal coas singulares escaleiras e coas paredes cheas de vestixios de caza pendurados… Outrosí puidemos acceder á capela onde se atopan as famosas estatuas do Mestre Mateo. O resto do interior do Pazo de Meirás non logramos ollalo desta volta….

Ler máis Ler máis

25 DE XULLO DE 1971. DERRADEIRO DÍA DO APÓSTOLO DO NOSO CARDEAL

25 DE XULLO DE 1971. DERRADEIRO DÍA DO APÓSTOLO DO NOSO CARDEAL

Atopamos na arañeira outro documento, rescatado do NO-DO, no que aparece o Cardeal Quiroga Palacios celebrando o acto central do Ano Santo de 1971 [hogano Día de Santiago Apóstolo, Día de Galicia / Día da Patria Galega]. Foi o derradeiro da súa traxectoria vital [falecería o 7 de decembro dese ano]. Logo da alocución do Xefe do Estado [naquela altura Francisco Franco Bahamonde], na tradicional cerimonia da Ofrenda ao Apóstolo Santiago, o Cardeal Quiroga Palacios, entre outras consignas que xa…

Ler máis Ler máis